یک فنجان......
ماجرایِ عجیبی ست بودنِ ما آدم ها
یک نفر برایت چند دقیقه وقت می‌‌گذارد و به اندازه ی خوردنِ
یک قهوه،
چشمانت را به دنیائی تازه باز می‌‌کند
برای یک نفر، عمری وقت می‌‌گذاری
همان کسی که قادر است به اندازه ی خوردنِ
یک قهوه
دنیایی را خراب کند
پی نوشت: با تشکر از شیدا...
بعد از پی نوشت: شعر از نیکی فیروزکوهی...
آینه...
میشکنم آینه رو تا دوباره
نخواد از گذشته ها حرف بزنه
آینه میشکنه ، هزار تیکه میشه
اما باز تو هر تیکه اش ، عکس منه....
ساغر باش...
ساغر باش
برسان خود را به وی
به سلامی پر از می
و
بمان....
آتش باش
برسان خود را به گل
بپزش تا مرز دل
و
بمان...
